မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရ

အပုိင္း ( ၁ ) ( ေရးသားသူ- ေမာင္ေမာင္၀မ္း)



မေကာင္းျမစ္တား၊ ေကာင္းရာၫႊန္လတ္၊ အတတ္သင္ေစ၊ ေပးေ၀ႏွီးရင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္၊ ၀တ္ငါးအင္၊ ဖခင္မယ္တို႔တာ။

က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ႔ရတဲ႔ ေဆာင္ပုိဒ္ေလးပါ။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရင္းႏွီးေနႀကလိမ္႔မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။မိဘေတြက သားသမီးတုိ႔အေပၚထားအပ္ေသာ ၀တၱရားမ်ားေပါ႔၊ ေလာကမွာမိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သားသမီးအေပၚမွာေမတၱာႀကီးမားတတ္တယ္ဆုိတာ စာဖြဲ႔အထူးေၿပာဘုိ႔လုိမယ္မထင္ေတာ႔ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္း တခ်ိဳ႕ေသာခၽႊင္းခ်က္မ်ားေတာ႔ရွိတာေပါ႔ေလ၊ ဒါကလည္းၿဖစ္ေတာင္႔ၿဖစ္ခဲပါ၊ မိဘေတြက သားသမီးကုိသတ္ပစ္တာတုိ႔၊ ၿပည္႔တံစာလုပ္ငန္းအတြက္ေရာင္းခ်ခဲ႔တာတုိ႔ ဆုိတာေတြက ႀကဳံရခဲတဲ႔ကိစၥပါ၊ ႀကဳံခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ရွားပါးတဲ႔ၿဖစ္ရပ္ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ ဒီလုိအၿဖစ္မ်ိဳးရွိလာခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ဘယ္သူကမွ အားေပးအားေၿမွာက္နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနမွာမဟုတ္သလုိ ၀ုိင္း၀န္းၿပစ္တင္ရႈတ္ခ်ႀကမွာအမွန္ပါပဲ။

လူတုိင္းမွာ ကုိယ္႔ကုိေမြးထုတ္ခဲ႔သူေတြဟာမိဘေတြၿဖစ္သလုိ ၊ တုိင္းၿပည္တၿပည္မွာ အစုိးရဆုိတာကလည္း တကယ္ေတာ႔မိဘပါ ၊ မိဘအစစ္ေတြမဟုတ္သည္႔တုိင္ေအာင္ ၿပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ႕ မိဘေနရာမွာရွိေနရတဲ႔သူေတြလုိ႔ က်ေနာ္ယုံႀကည္ပါတယ္။ သားသမီးမ်ားရဲ႕ေကာင္းေမြ၊ဆုိးေမြမ်ားကုိမိဘမ်ားကခံႀကရသလုိ သားသမီးမ်ားအေပၚတာ၀န္ေက်ႀကဘုိ႔ကုိလည္း မိဘတုိင္းနီးပါး ႀကိဳးစားအားထုတ္တတ္ႀကပါတယ္။ ထုိ႔နည္းတူစြာ အစုိးရဆုိတာကလည္း ၿပည္သူမ်ားရဲ႕ေကာင္းေမြဆုိးေမြမ်ားကုိ ခံႀကရပါမယ္။ ၿပည္သူလူထုအေပၚတာ၀န္ေက်ဘုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။ ဒါမွ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရၿဖစ္ေနမွာပါ။ ဘယ္ၿပည္သူလူထုမဆုိ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရကုိ အလုိရွိႀကမွာအမွန္ပါ။

တေန႔ .. က်ေနာ္အင္တာနက္ေပၚမွာ G- talk ဖြင္႔ထားတုန္း ၂ ပတ္ေက်ာ္ေလာက္လုိင္းေပၚမွာေပ်ာက္ေနတဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က က်ေနာ္႔တူတစ္ေယာက္နဲ႔ အဆက္သြယ္ၿပန္ရပါတယ္။ သူက အခုမွ ၁၆ ႏွစ္သား ဆယ္တန္းတက္ေနတယ္ က်ေနာ္က အေမရိကံၿပည္ေထာင္စု နယူးေရာက္ၿပည္နယ္ ၊ ဘတ္ဖဲလုိးၿမိဳ႕မွာေနတာပါ၊

“ ဦး၀မ္း… ၿမန္မာၿပည္က ..အင္တာနက္ေတြ..ေရႊးေကာက္ပြဲနီးလုိ႔လားမသိဘူးၿဖတ္ထားတယ္”

“ဟုတ္လား……….”

“ေနာက္ၿပီး လုိင္းေတြကလည္း.. အရမ္းေႏွးတယ္ဗ်ာ.. အင္တာနက္သုံးရတာ အဆင္ကုိမေၿပဘူး မီးကလည္းလာလုိက္မလာလုိက္နဲ႔ ဦးတုိ႔ဆီမွာေရာ အဲဒါမ်ိဳးလုိင္းၿဖတ္တာေတြ.. လုိင္းေတြေႏွးတာေတြၿဖစ္လား”……က်ေနာ္တခ်က္ၿပဳံးမိလုိက္တယ္.. ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္႔ရင္ထဲမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိထိခုိက္သြားပါတယ္။ သူက သူအၿမင္နဲ႔ႀကဳံေနရတဲ႔ အခက္ခဲကုိလွမ္းၿငီးႀကည္႔လုိက္တာပါ…..

---- ဘယ္ရွိမလည္း သားရဲ႕.. ဦးတုိ႔ဆီမွာ မီးပ်က္တယ္ဆုိတာ.. လည္းမရွိဘူး.. အင္တာနက္လုိင္းေတြၿဖတ္ထားတာတုိ႔.. ေႏွးတာတုိ႔ဆုိတာမရွိဘူး……က်ေနာ္႔တူေလးရဲ႕သက္ၿပင္းခ်သံကုိတခ်က္ႀကားလုိက္ရအၿပီး သူ႔ဘက္က အင္တာနက္လုိင္းက ၿပတ္သြားၿပန္ပါတယ္။ ေနာက္တခါ တတူတူနဲ႔လွမ္းေခၚၿပီးစကားဆက္ေၿပာမယ္ႀကံေတာ႔ စကားသံကေၿပာရလုိက္မရလုိက္နဲ႔…… က်ေနာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္။ သူၿငီးမယ္ဆုိလည္းၿငီးေလာက္ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ အခု အင္တာနက္ ၀န္ေဆာင္မႈ႔လုပ္ေပးတဲ႔ ကုမ႑ီဘယ္ႏွစ္ခုရွိလည္းမသိဘူး ဒီမွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ေသးေလးမွာေတာင္မွ .. ကုမ႑ီ ၅ ခုအၿပိဳင္ရွိပါတယ္။ သုံးစြဲရာမွာလည္း စာအုပ္တအုပ္က စာရႊက္ေတြကုိလွန္ဖတ္ေနသလုိမ်ိဳး ၿမန္ဆန္ပါတယ္။လြတ္လပ္တဲ႔ဒီမုိကေရစီ ( Liberal Democracy )က်င္႔သုံးေနတဲ႔ႏုိင္ငံရဲ႕အႏွစ္သာရဟာဒါမ်ိဳးပါ႔လားစဥ္းစားေနတုန္း.. တခါ တူေလးဆီကလွမ္းေခၚသံႀကားလုိ႔ လက္ခံနားေထာင္လုိက္ေတာ႔ စကားနည္းနည္းေၿပာရၿပန္တယ္……

“ ဦး၀မ္း.. အလုပ္နားေနရတယ္ဆုိ.”

“ ေအးကြ.. ငါအလုပ္ကနားေနရတယ္”

“ ဟင္.. ဒါဆုိ ဦး၀မ္း ၀င္ေငြမရွိေတာ႔.. ဘယ္လုိလုပ္မလည္း.. ဘာနဲ႔စားႀကမလည္း”

“ အစုိးရကေႀကြးတယ္.. အစုိးရကေပးတယ္ကြ ”

“ ဟာ.. ဦး၀မ္းကလည္း.. သားက အတည္ေၿပာေနတဲ႔ ဥစၥာ.. ေနာက္ေနတယ္ ”

“ ဘယ္ကလားေနာက္ရမွာလည္း.. ဦးအလုပ္ကနားေနရေတာ႔.. အစုိးရက စားဘုိ႔ဆုိၿပီး တလ.. မိသားစု ၃ ဦးကုိ ေဒၚလာ ငါးရာေက်ာ္ေပးတယ္ .. ေနာက္ၿပီး တပတ္ကုိ ေဒၚလာ ၂၅၀ ေပးတယ္ကြာ.. တလ ၁၀၀၀ ေပါ႔ .. ငါမေနာက္ပါဘူးကြာ.. တကယ္ေၿပာေနတာပါ ”

“ တကယ္….”

“ တကယ္ေပါ႔သားရဲ႕.. ဦး၀မ္း.. သားကုိဘယ္တုန္းကလိမ္ေၿပာဘူးလုိ႔လည္း ”

“ အစုိးရက.. တလကုိ ေဒၚလာ ၁၅၀၀ ေက်ာ္ အလကားေထာက္ပံ႔ထားတယ္ဆုိတာ ၿမန္မာေငြနဲ႔ဆုိ ၁၃သိန္းေလာက္ရွိတယ္.. သားၿဖင္႔ ဦး၀မ္းေၿပာလုိ႔သာယုံရတယ္.. ႀကားေတာင္မႀကားဘူးဘူး.. သားသူငယ္ခ်င္းတေယာက္အေဖဆုိ..စစ္တပ္ထဲကေနပင္စင္နဲ႔ထြက္လာတာေတာင္မွ.. တလတလ.. စားဘုိ႔ အလွ်ဥ္မမွီဘူးဗ်ာ.. သနားပါတယ္..” သူရဲ႕အသံေတြထဲမွာ ကရုဏာနဲ႔ေရာစြက္ေနတဲ႔ မေက်နပ္သံတခ်ိဳ႕ကုိလွမ္းၿမင္လုိက္သလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။ အေမရိကားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ လူတေယာက္ဟာ သက္ဆုိင္ရာ ကုမ႑ီက အေႀကာင္းအမ်ိဳးမိ်ဳးေႀကာင္႔ရပ္နားလုိက္ရတယ္ဆုိ.. အဲဒီကုမ႑ီနဲ႔ အစုိးရေပါင္းၿပီး ၀န္ထမ္းေတြကုိေထာက္ပံ႔ရပါတယ္။ တပတ္ကုိဘယ္ေလာက္ဆုိတာေတာ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မတူဘူး ( သူ အလုပ္လုပ္လုိ႔ရလာတဲ႔ ၀င္ေငြအေပၚတည္မွီၿပီးဆုံးၿဖတ္တယ္) ၊ ၿပီးေတာ႔ အစားအေသာက္အတြက္ မိသားစုဦးေရ အေပၚတည္မွီၿပီးေပးတယ္..အလုပ္လက္မဲ႔ေထာက္ပံ႔ေႀကးကုိ ပ်မ္းမွ်အားၿဖင္႔ ၂ ႏွစ္ေလာက္အထိေပးပါတယ္။ ဒီအေတာအတြင္း အလုပ္တခုရေအာင္ရွာေပါ႔ ။ မရခဲ႔ရင္ေရာဆုိရင္ အစုိးရကေန တခါ လူမႈ႔ေထာက္ပံ႔ေရးအသြင္သ႑န္တမ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ေပးၿပန္တယ္။ ဒါကေတာ႔ အေမရိကားမွာရွိတဲ႔ ဘယ္သူမဆုိ.. လ ၆၀ ( ၅ ႏွစ္ ) ခံစားခြင္႔ရွိတယ္၊

အစားအေသာက္အတြက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကာႀကာထိကုိေထာက္ပံ႔ပါတယ္။အစုိးရဟာ လူထုကုိဘယ္ေတာ႔မွအငတ္မခံဘူး။ ဒါဆုိ နအဖေၿပာသလုိမ်ိဳး အုိးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ေတြအမ်ားႀကီးဆုိတာကုိ က်ေနာ္နည္းနည္းေလးရွင္းၿပၿခင္တယ္။ အေမရိကားမွာ လူေတြကုိ ခရက္တစ္ ( credit ) ဆုိတာနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတယ္ ခရက္တစ္ဆုိတာ အေႀကြး၀ယ္စနစ္နဲ႔ေပးထားတဲ႔ ကဒ္ကေလးေတြကုိတင္ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး..လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရာဇ၀င္ဆုိ ပုိမွန္မလားမသိဘူး၊ လူတေယာက္ရုိးသားတာ၊ အၿပစ္မရွိတာ၊အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္တာ၊ ပစၥည္းေတြကုိအေႀကြးစနစ္နဲ႔၀ယ္ရင္မွန္မွန္ၿပန္ေပးတာ၊ရာဇ၀တ္မႈ႔ကင္းတာ၊စသၿဖင္႔ က်န္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေသးတာေပါ႔ အဲဒါေတြကုိ အမွတ္ေပးစနစ္နဲ႔ ေပးတယ္။ ေမးစရာတစ္ခုရွိမယ္.. ခင္ဗ်ားက လုိၿခင္တဲ႔ ပစၥည္းတခုကုိ အေႀကြးနဲ႔၀ယ္ၿပီး ၿပန္မဆပ္ဘူးဆုိရင္ေရာ ( ဗမာၿပည္မွာဆုိ အေႀကြးရရင္ဆင္ေတာင္၀ယ္စီးမဲ႔သူမ်ားအတြက္)၊ ရတယ္။ မဆပ္နဲ႔ ၊ အခ်ိန္တန္လုိ႔ လစဥ္ေပးရမဲ႔ အေႀကြးကုိ မေပးေတာ႔ဘူးဆုိရင္.. အဲဒီပစၥည္းကုိ ပုိင္ရွင္ ကုမ႑ီေတြက လာသိမ္းမွာပဲ မပူနဲ႔ ၊ ေမာ္ေတာ္ကားဆုိ ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာမွာဖြက္ထား သူတုိ႔ကသိတယ္.. ေရဒါစနစ္ေတြနဲ႔လုပ္ထားတာ။ ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ား ခရက္တစ္ကဆုိးသြားၿပီ ၊ ခရက္တစ္ဆုိးေတာ႔ဘာၿဖစ္မလည္း၊ ခင္ဗ်ားဘာမွအေႀကြး၀ယ္လုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊ ဘဏ္ေတြကလည္း ပုိက္ဆံေခ်းလုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊ အနိမ္႔ဆုံး အိမ္ေတာင္ဌားေနလုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊အလုပ္ေတြက လက္မခံဘူး၊ ခရက္တစ္ေကာင္းရင္ေရာဘာၿဖစ္မလည္း အိမ္၀ယ္ၿခင္တယ္ ေဒၚလာတသိန္းတန္ေလာက္အိမ္ေတာင္မွ အရစ္က်၀ယ္လုိ႔ရတယ္ တလၿခင္းနည္းနည္းဆပ္သြားရတယ္ ခင္ဗ်ားေပးတာမွန္ေလ ခရက္တစ္ အမွတ္ကတက္ေလပဲ။ စ၀ယ္၀ယ္ၿခင္း တစ္ၿပားမွမကုန္ဘူး က်ေနာ္ေနတဲ႔ နယူးေရာက္ၿပည္နယ္မွာဆုိ ပထမဆုံးအိမ္၀ယ္မဲ႔သူအတြက္ အစုိးရက ေဒၚလာ ၈၀၀၀ ေလာက္အထိ အလကားေပးတယ္ ။ ခင္ဗ်ား အလုပ္သာရွိ ( အနည္းဆုံး ၂ ႏွစ္ေလာက္ေပါ႔ ) ေနာက္တခါ ခရက္တစ္လည္းေကာင္းဆုိ အိမ္တလုံးတၿပားမွမကုန္ပဲ၀ယ္လုိ႔ရတယ္။ ၿပီးမွ တစ္လၿခင္း နည္းနည္းၿပန္ဆပ္ေပါ႔၊ က်ေနာ္ေၿပာခဲ႔တဲ႔အတုိင္း ခရက္တစ္ဆုိးတဲ႔သူေတြအတြက္ အိမ္ဌားႏုိင္တဲ႔ပုိက္ဆံရွိလည္း အိမ္ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခရက္တစ္စစ္ေဆးႀကည္႔လုိ႔ဆုိးတယ္ဆုိရင္.. မဌားဘူး။ အဲဒီေတာ႔ အုိးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ေတြၿဖစ္ကုန္ေရာ၊ ေနာက္ေမးစရာရွိႏုိင္တာက.. အစုိးရက အၿမဲေထာက္ပံ႔ေနေတာ႔.. ဗမာေတြးနဲ႔ဆုိ အလုပ္မလုပ္ပဲထုိင္စားေနမယ္ဆုိရင္ေရာ… ၿဖစ္တယ္ ထုိင္စား။ ခင္ဗ်ား ခရက္တစ္ဆုိးေနမွာပဲ။ ခင္ဗ်ား အခြင္႔ေရးေတြ အကုန္ဆုံးရႈံးမယ္.. ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမငတ္ဘူး၊ အစုိးရကခင္ဗ်ားကုိေႀကြးထားမယ္။ ခရက္တစ္ေကာင္းရင္ ခင္ဗ်ားလုပ္ငန္းတခုထူေထာင္ၿခင္တယ္ဆုိပါဆုိ႔ . ဘဏ္ေတြက ခင္ဗ်ားကုိ ပုိက္ဆံေခ်းၿခင္ႀကမွာ အလုအယက္ပဲ.. ဘာလုပ္ၿခင္လုပ္ၿခင္. သူတုိ႔ထုတ္ေခ်းမယ္။ အေမရိကားမွာ အလုပ္လုပ္ၿခင္းဟာလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ ခရက္တစ္ကုိၿဖစ္ေစတယ္။ ပ်င္းလုိ႔မရဘူး၊

က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ကလည္း ၀င္ေငြနည္းမိသားစုမ်ားကုိ အစုိးရကေထာက္ပံ႔တယ္ ေနထုိင္မေကာင္း က်န္းမာေရးခ်ိဳ႔တဲ႔ရင္ အစုိးရကကူတယ္ ( ကုန္ၿခင္သေလာက္ကုန္ပါေစ ) က်ေနာ္တုိ႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားေတြထဲမွာ ေဆးကုလုိက္ရတာ ေဒၚလာ သိန္းနဲ႔ခ်ီကုန္တဲ႔သူေတြရွိတယ္။ အစုိးရက ကူတယ္။ ဒီမွာ ေဆးခန္း၊ ေဆးရုံေတြဆုိတာ ပုဂၢလိကပုိင္ေတြခ်ည္းပဲ ေဆးကုသစရိတ္ကလည္းေစ်းႀကီးတယ္။( ဒါေပမဲ႔ ခင္ဗ်ားမွာ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ အခမဲ႔ေဆးကုသခြင္႔မရဘူး၊) ကုိယ္ပုိက္ဆံနဲ႔ကုိယ္ကုရတယ္။ အဲဒီ ကုမ႑ီေတြကုိ ခင္ဗ်ားေဆးကုလုိ႔ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ အစုိးရကေပးတယ္။ဘာမွပူစရာမလုိဘူး၊ အလကားေဆးသြားကုရတာဆုိ သိမ္ငယ္စရာမလုိဘူး ၊ တကယ္ေတာ႔ အလကားကုတာမဟုတ္ဘူး ၊ ခင္ဗ်ားကုန္က်မဲ႔ေငြကုိ အစုိးရကေပးတာ။

တပ္မေတာ္သားေတြ က႑ေၿပာၿပဦးမယ္၊ ဒီမွာ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားကေနေရာက္လာၿပီး ေနထုိင္ခြင္႔တရား၀င္ရွိတဲ႔သူေတြဆို စစ္ထဲ၀င္ၿခင္ႀကတာအမ်ားႀကီး ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ ဘ၀အာမခံခ်က္အၿပည္႔ရွိတယ္။ ရပုိင္ခြင္႔ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ တုိက္ပြဲမွာ က်ဆုံးသြားမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ေဒၚလာ သိန္းခ်ီ ( ၿမန္မာေငြ သိန္းေထာင္ခ်ီၿပီး ) ေပးတယ္။ မိဘ၊သားသမီး၊မိန္းမ၊လင္ေယာက်ာၤး သူတုိ႔အတြက္ေတာင္မွ အားလုံးေနဘုိ႔ ထုိင္ဘုိ႔က အစအားလုံး အစုိးရက တာ၀န္ယူေပးတယ္၊ သူတုိ႔တေတြ အလုပ္လုပ္ၿခင္တယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ အလုပ္လုပ္ခြင္႔ အခြင္႔ေရး သူမ်ားထက္သာတယ္ ( ဒါ စစ္သားမဟုတ္ေသးဘူး စစ္သားေဆြမ်ဳိးပဲရွိေသးတယ္)။ စစ္သားေတြပင္စင္ယူမယ္ဆုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အလုိက္ႀကည္႔ၿပီးလစာရႀကတယ္ ( အနည္းဆုံး ေဒၚလာ ၂၀၀၀ နဲ႔ အထက္မွာရွိတယ္ ) ဒါသာမန္စစ္သားအဆင္႔ အရာရွိေတြဆုိ အမ်ားႀကီး ပင္စင္လစာရတယ္။သူတုိ႔ အလုပ္လုပ္လုိေသးတယ္ဆုိရင္ ခ်က္ၿခင္း အလုပ္သမားရွာေဖြေရးဌာနေတြက အလုပ္ရွာေပးတယ္။ စစ္သားဘ၀မွာလည္း အလုပ္ခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္မဟုတ္ပဲ အထက္အရာရွိက ေအာက္လက္ငယ္သားကုိ အမိန္႔ေပးပုိင္ခြင္႔၊ အာဏာၿပပုိင္ခြင္႔မရွိဘူး၊ သြားၿပလုိ႔ကေတာ႔ ၿပသနာတက္ၿပီသာၿပင္ေပေတာ႔ အဲဒီလုိ၊ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္ပဲလုပ္တယ္ တၿခားအလုပ္မွာ၀င္မပါဘူး ၀င္မရႈတ္ဘူး၊ အဓိကထူးၿခားတာက စစ္သားေတြ၊ရဲေတြကုိလူထုကခ်စ္တယ္ ေလးစားႀကတယ္။ ဗမာၿပည္နဲ႔မကြာလားဗ်ာ၊

အပုိင္း ၂ ဆက္ပါဦးမည္